Gram w golf - a... :)

Jak to jest, że idzie się gdzieś w jednym celu, a wraca człowiek z zupełnie z czymś innym. Poszłam w miasto aby kupić jakiś materiał na kieckę lub spódnicę, a że dostałam kręćka wynikającego z nadmiaru tkanin, to ostatecznie kupiłam dzianinę, z której jestem baaaardzo zadowolona , bo wyszedł z niej fajniutki sweter:)

Pogoda jest taka, że ubrałam go już następnego dnia po uszyciu. Nosi się dobrze, ma dłuższe nieco rękawy, ale wiadomo - rower:) Jak na razie , to wszystko pod kątem dwóch kółek, ale nadrabiam braki w tym temacie i następne, to chyba będą dżinsy, bo się wszystkie poprzecierały na "utkach" (jak na złość trzy pary w trzy tygodnie). Jak sobie czas poukładać i znaleźć na to wszystko siły. Kręgosłup daje czasem popalić, a tu praca przy biurku i później krojenie i szycie w jeszcze gorszej pozycji,nie wspominając o nasiadówkach przy kompie;/ nie zawsze daję radę, a pod koniec tygodnia jest najgorzej. Chyba marudzę trochę, ale aura za oknem usprawiedliwia... Ze słońcem jakoś łatwiej...Człowiek kości wygrzeje, rowerkiem na wycieczkę pojedzie, wolność poczuje i gra gitarrra:)Choć w tamtą niedzielę (przy pogodzie pięknej jednak) pierwsza dłuższa wycieczka się zdarzyła, lecz przyjechałam zmęczona jak koń po łesternie. Zrobiliśmy pętlę z Wrocławia pod Sobótkę i z powrotem, i wyszło ponad 80 kilometrów.Przy osłabionym organizmie, to całkiem nieźle. W każdym razie trzeba nam jeszcze poczekać chwilkę by "iść, ciągle iść w stronę słońca", bo na razie bywa zdradliwie i wszędzie kichanie, prychanie i fa-bry-ka-ka-szlu; nawet kota mi dopadło... brrrr Pozdrawiam - aurin